Iedereen maakt het wel eens mee: je ziet iemand lopen en je weet dat je deze persoon ergens van kent, maar je weet niet meer wie het precies is. Dat je een keer een gezicht niet thuis kan brengen is niet zo vreemd, maar bij mensen met gezichtsblindheid krijgt dit probleem een heel ander niveau. Bij gezichtsblindheid is een patiënt namelijk helemaal niet in staat om gezichten te herkennen, wat voor veel (sociale) problemen kan zorgen.
Gezichtsblindheid: een korte introductie
Gezichtsblindheid is een neurologische aandoening die door de geboorte kan beginnen door hersenafwijkingen, maar ook op latere leeftijd kan ontstaan door hersenschade. De ernst en uitgebreidheid van de aandoening kan verschillen per patiënt. Sommige mensen zijn alleen niet in staat om een bekend gezicht te herkennen, terwijl anderen het verschil tussen een gezicht en een object niet kennen. De gemiddelde patiënt met gezichtsblindheid herkent de gezichten van bekenden niet als hij of zij deze bekenden tegenkomt, wat voor vervelende sociale problemen kan zorgen.
De behandeling van gezichtsblindheid
Gezichtsblindheid heeft een grote invloed op het dagelijks leven van de patiënt, maar een behandeling is helaas niet voorhanden. Er zijn bepaalde technieken die de patiënt kan gebruiken om te leren goed om te gaan met het verlies van herkennen van gezichten, maar een echte behandeling voor deze levenslange aandoening is er niet.
Heb je gezichtsblindheid, dan is het belangrijk om hier eerlijk en open over te zijn tegen de mensen in je omgeving. Herken je hun gezicht niet op straat, dan weten zij in ieder geval hoe dit komt. Ken je iemand in je omgeving met gezichtsblindheid, dan is het belangrijk om hier tolerant mee om te gaan. Word je niet herkend op straat, dan moet je je dus vooral niet persoonlijk aangevallen voelen en begrip tonen voor de aandoening van de persoon in kwestie.
Leave a Reply